รุ่งอรุณนี้มีรัก

“ดอกแก้ว เราเคยจูบกันไหม” หลายครั้งที่เขามีภาพจูบกับเธอเข้ามาในหัว เขาไม่กล้าถามกับเธอเพราะกลัวว่าตัวเองจะคิดไปเอง และเธอจะรู้ว่าเขาแอบคิดอยากจูบกับเธอจนเอาไปเพ้อ

ทว่าหญิงสาวที่นั่งอยู่กลับพยักหน้า 

“เคยทำอะไรมากกว่าจูบไหม”

หญิงสาวที่ยังนั่งนิ่งอยู่ก็พยักหน้ารับอีกครั้ง

“บนพื้นในห้องทำงานที่บ้านใหญ่” เธอบอก 

คำพูดนั้นก็ไม่ต่างจากบอกว่าครั้งแรกของทั้งสองคนคือบนพื้นในห้องทำงานของที่บ้าน

********************************

“ครั้งแรกของเราเกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ครั้งที่สองจะเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า” 

“ครั้งแรกครั้งที่สองอะไรละคะ” หญิงสาวทำหน้าไม่เข้าใจที่คนเมาพูด 

“ผมเพิ่งรู้ว่าเราเคยมีอะไรกันแล้ว ก่อนหน้านั้นผมไม่แน่ใจว่าเอาไปเพ้ออยู่คนเดียวหรือเปล่า ผมเก็บเอาคุณไปฝันลามกหรือเปล่า เลยไม่กล้าถามคุณตรง ๆ ใครจะกล้าเอาเรื่องลามกไปถามกับคุณ กลัวถูกคุณมองไม่ดีด้วย”

ชายหนุ่มว่าเสียงยาน แต่ก็ทำให้หญิงสาวอึ้งไปที่ได้ยินว่าเขารู้เรื่องนี้แล้ว

“ตอนนี้คุณก็ยังเพ้ออยู่ค่ะ ไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นระหว่างเรา” ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ไม่ยอมรับ 

“คุณบอกกับผมเอง จะว่าผมเพ้อได้ยังไง คุณเป็นคนที่เชื่อคำพูดไม่ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่” ชายหนุ่มว่า

หญิงสาวก็กลอกตามองบนไปหนึ่งที รู้เลยว่าทำไมเธอถึงบอกเขาไปง่าย ๆ แบบนั้น ก็คงไม่พ้นถูกเขาหลอกถามตอนที่เธอเมา ช่วงหลังมานี้เขาทำทีอยากจะมอมเหล้าเธอบ่อยด้วย

“คุณเลิกมอมเหล้าฉันเพื่อหาความจริงสักทีเถอะค่ะ”

“ก็เวลาเมาคุณพูดง่าย แต่อย่าไปเมากับคนอื่นเลย คุณเมาแล้วเสี่ยงอันตรายมาก” ชายหนุ่มไม่วายบ่นไปด้วย

ฝากนิยายเรื่องสั้นเรื่องใหม่ด้วยนะคะ